KAR'DAN ADAM

Hikayemi anlamanı beklemiyorum
Ben bile bilmiyorum kendimi
Tanıyamıyorum bazen, bu ruh kimin?
Geleceğin gelebileceğini dahi kestiremiyorum
Böyle sever misin beni, bilemiyorum.

İki kelime hapsediyor zihnimi
Kan ağlarken yüreğim, gülümsüyorum
Ben ki sen olmayınca üşüyorum
Ben ki yalnız adamım, buz değil.
Günden güne eriyorum.

Canım çok yanıyor, üşüyorum
Sanki sustukça tükeniyorum
Düşününce iki sözcük, zor değil.
Lakin ismini bile heceliyorum
Söylemek kolay değil, kekeliyorum.

Rehin alıyor gün Dolunay'ı
Çabalasamda yüzünü göremiyorum.
Güneş aşktan hiç anlamıyor
Yakıyor bedenimi hasret, ölüm değil.
Düşündükçe seni, direniyorum.

Akışına bırakıyorum hayatı,
İstanbul'un boğazına doğru
Bağırırken insanlar ardımdan, süzülüyorum
Özlem mi, hicran mı, bilemiyorum
Dibine varmadan hayatın, boğuluyorum.

Ne kadar zor olabilir ki?
Düşününce iki sözcük, zor değil.
Fakat günden güne eriyorum
Ben ki duygusal adamım, buz değil.
Feri sönüyor gözlerin, geberiyorum.
Söyleyemesemde seni, seviyorum.

#AdemSadak